Strona Resinex używa plików cookie i podobnych technologii, żeby lepiej zrozumieć, jakimi produktami jesteście Państwo zainteresowani, tak, aby dostarczyć Państwu spersonalizowanych i szczegółowych informacji. Korzystając ze strony internetowej Resinex zgadzasz się na korzystanie z naszych plików cookie. Więcej informacji na temat plików cookie oraz jak nimi zarządzać

POM - Polioksymetylen

Polioksymetylen (POM), znany również jako poliacetal lub acetal, został opracowany po raz pierwszy przez niemieckiego chemika Hermana Staudingera. Ze względu na początkowe problemy ze stabilnością termiczną polimer nie trafił od razu na rynek.

Około 1960 r. koncern DuPont skomercjalizował go pod marką Delrin. Kilka lat później amerykańska firma Celanese zaczęła dostarczać polioksymetylen pod nazwą Celcon, podobnie jak niedługo potem Hoechst, firma z Niemiec, zaczęła produkować własny poliacetal, Hostaform.

Ważnym krokiem było utworzenie przez Celanese i Hoechst spółki Celanese, zarówno wówczas, jak i obecnie największego na świecie producenta acetalu.Celanese, dziś filia Celanese, uruchomiła niedawno nową wytwórnię POM w Parku Przemysłowym Hoechst pod Frankfurtem.

Obecnie można wymienić kilku producentów POM. Obok Ticony (dostarczającej Hostaform i Celcon) najwięksi z nich to: DuPont (Delrin), Polyplastic (Duracon), BASF (Ultraform), Kolon Plastics (Kocetal), Zakłady Azotowe (Tarnoform), Yuntianhua (Yuntianhua POM) i BlueStar (BlueStar POM).

Ponadto wśród poliacetalu można wyróżnić więcej produktów, ponieważ materiał jest sprzedawany jako własne marki - producenci mieszanek (kompounderzy) czy dystrybutorzy, takie jak np. Resinex POM.

Wzór chemiczny polioksymetylenu (POM).

Polioksymetylen można podzielić na dwie grupy:

  • Homopolimer POM (np. Delrin)
  • Kopolimer POM (np. Hostaform)

Proces produkcji polioksymetylenu obejmuje wytworzenie formaldehydu (z metanolu), a następnie jego polimeryzację dla otrzymania homopolimeru POM. Otrzymywanie kopolimeru POM następuje poprzez przyłączenie formaldehydu do trioksanu i polimeryzacji tego ostatniego, wraz z ko-monomerem, do postaci kopolimeru POM.

Homopolimer POM wykazuje większą krystaliczność niż kopolimer, natomiast odporność chemiczna kopolimeru jest wyższa. Rezultatem jest większa sztywność homopolimeru i mniejsza degradacja termiczna kopolimeru.

Polioksymetylen wykazuje wiele świetnych właściwości, takich jak:

  • Wysoka sztywność
  • Niski współczynnik zużycia
  • Duża elastyczność
  • Niska absorpcja wilgoci

Poliacetal najczęściej przetwarzany jest w procesie wtrysku i wytłaczania (płyt i prętów), jednak można również stosować formowanie z rozdmuchem oraz rotacyjne.

POM wykorzystuje się głównie do produkcji komponentów technicznych, ponieważ w takich aplikacjach wspomniane własności mechaniczne dają mu przewagę nad innymi tworzywami.

Typowe zastosowania polioksymetylenu:

  • Koła zębate
  • Sprężyny
  • Łańcuchy
  • Śruby
  • Uchwyty
  • Zamki błyskawiczne
  • Zaciski (spinacze)
  • Pompy paliwowe
  • Inhalatory
  • Podkładki pod meble